توضیحات

نوشته شده توسط Super User

دسته: مقالات

منتشر شده در 28 آذر 1397

بازدید: 5603

معاون سابق مشمولان و امور معافیتهای سازمان وظیفه عمومی ,

در هفته اخیر نامه وزیر ورزش و جوانان به رئیس ستاد کل نیروهای مسلح در فضای مجازی واکنش های مختلفی را بدنبال داشت ،در یک سو سردار کمالی طبق رویه همیشگی که به اخبار حوزه سربازی واکنش نشان می دهد، اعلام مخالفت کرده است و در دیگر سو آقای ناظمی که مسئولیت روابط عمومی وزارت ورزش را بر عهده دارد به بهانه سرمایه ملی بودن  فوتبالیستها و اشاره به مهرداد پولادی به بیان نظر خود پرداخته و در حقیقت هر یک از طرفین نظریه های سازمانی خود را در صفحات مجازی ابراز داشته اند .

در این بین آقای جعفرزاده ایمن آبادی( نماینده مجلس ) نیز تهدید کرده که در صورت عدم موافقت ستاد کل، از حکم حکومتی برای معافیت استفاده خواهند کرد

.

بر خود لازم میدانم سخنی با عزیزان مذکور داشته باشم :

سردار کمالی عزیز؛

استناد جناب عالی  به قانون سرباز قهرنان صحیح و اصولی است - هر چند که این قانون اساسا در التهابات ناشی از حضور ایران در جام جهانی تصویب شده و در تضاد با تقدس سربازی است - ولی غیر قانونی خواندن خواسته وزیر ورزش به نظر من برداشتی عجولانه و شتاب زده بود زیرا وزیر ورزش در انتهای نامه ، انجام خواسته خود را منوط به اذن رهبری دانسته و قاعدتا انتظار داشته تا رئیس ستاد کل در فرآیندی ستادی ، موافقت یا مخالفت رهبری را دریافت و بر آن مبنا اقدام نماید غافل از اینکه ستاد کل معمولا در مواردی که احتمال مخالفت رهبری در امری را بدهد ،مخالفت را راسا اعلام می دارد

همچنین صفحه ای منصوب به جناب عالی را دیدم که از مردم در خصوص معافیت بازیکنان مشمول تیم ملی نظر سنجی شده بود و بیشتر نظر دهندگان مخالفت خود را اعلام داشته بودند ، این، کاری پسندیده و بسیار عالی بود و به شما به دلیل نگرش درست در استفاده از نظرات مردم در موضوعات مرتبط تبریک میگویم ، امیدوارم در روزهای آینده نظرسنجی های دیگری را

از سربازان ؛ در خصوص کیفیت سربازی، رفتار فرماندهان، نقش آنان در امنیت ملی ، خوراک ، پوشاک ، امتیازات پس از خدمت ، مشکلات خانوادگی ناشی از اعزام بخدمت و … ؛

از مشمولان ؛ در خصوص نگاهشان به سربازی اجباری ،علل غیبت ، علت بی رغبتی به سربازی و ...؛

از خانواده ها ؛ در خصوص نگرانی ها و دغدغه های آنان ، مشکلات پس از سربازی فرزندان و…

شاهد باشیم و تاثیر نظرات دریافتی در بهبود سربازی را مشاهده کنیم.

جناب آقای ناظمی ؛

فرموده اید رفتاری اینگونه باعث از بین رفتن سرمایه ملی می شود و برای اثبات حرف خود به مهرداد پولادی اشاره داشته اید ، حتما به خاطر دارید که وی با وساطت رئیس وقت فدراسیون فوتبال و موافقت ستاد کل با وجود غیر قانونی بودن معافیتش از کشور خارج شد و دیگر مراجعت نکرد ، به نظر شما :

کسی که با توسل به روشهای غیر معمول از انجام سربازی- که با همه معایبش در حال حاضر از وظایف جوانان است -شانه خالی میکند ، سرمایه ملی است؟

کسی که حاضر نیست وفای به عهد کند سرمایه ملی است ؟

به نظر من ایشان و امثال وی نه تنها سرمایه ملی نیستند که عملا اتلاف کننده سرمایه مادی و معنوی ملی هستند و محروم شدن آنان از عضویت در تیم ملی سبب رشد اشخاص متعهد به کشورشان خواهد بود که جایگزین آنها در تیم ملی می شوند .

به راستی چه چیزی را دنبال می کنید که حاضرید به اشخاص ضعیف برای اثبات حرفتان متوسل شوید؟

جناب آقای وزیر؛

انتظار داشتم که به عنوان یک سیاستمدار رفتاری عقلانی را چراغ راه خود کنید ، نه آنکه چون افراد ناآگاه ، مغلوب احساسات شده و نامه ای را امضا کنید که بسیار ساده اندیشانه نگاشته شده است .

فوتبالیست های ما اگر در جام جهانی گل کاشته باشند و بقول شما "عظمت و قدرت ایرانیان" را به نمایش گذاشته باشند ، تازه وظیفه خود را انجام داده اند ، هزینه این ملت صرف آماده سازی آنان شده تا آنچه در توان دارند در زمین بازی بکار گیرند و این حداقل کاری است که در قبال هزینه های میلیاردی از آنان انتظار است.

اگر این استناد ضعیف شما ملاک عمل باشد و فوتبالیستی که با بازی در سه مسابقه باید معاف شود بفرمایید سربازی که بدون امکانات و با وجود انواع تهدیدات به مرزبانی اشتغال دارد با انجام چند ساعت خدمت باید معاف شود ؟

جناب سلطانی فر ؛ عظمت و قدرت ایرانیان را جوانانی ثابت کردند که در جای جای جبهه های جنگ از جان خود گذشتند تا  شما امروز با آرامش زندگی کنید و خواسته غلطی را بعنوان حق برای چند نفر که بعضا حتی ثانیه ای بازی نکرده اند ، یا چنان به ضعف عملکرد خود ایمان داشتند که در ایام مسابقه، به یکدیگر دلداری می دادند و پس از حذف از مسابقات نیز بلافاصله از تیم ملی کناره گیری کرده اند طلب کنید.

قدری انصاف داشته باشید و واژه ها را با توجه به بار ارزشی آنان به درستی بکار گیرید .

جناب آقای جعفرزاده ایمن آبادی؛

به نظر می رسد بوی  انتخابای زودتر از معمول به مشام شما رسیده و بنا دارید با مطرح کردن خود در حوزه سربازی زمینه را برای موج سواری فراهم آورید تا شاید از این آب گل آلود ، ماهی هم صید کنید .

شما اگر دستتان به حکم حکومتی می رسد در راستای وظایف نمایندگی و تسهیل در زندگی مردم از آن استفاده کنید و از هزینه کردن این احکام برای موضوعات بی ارزشی چون معافیت ورزشکاران که عده معدودی را شامل می شود خودداری کنید .

توضیحات

نوشته شده توسط Super User

دسته: مقالات

منتشر شده در 11 آبان 1397

بازدید: 3953

توضیحات

نوشته شده توسط Super User

دسته: مقالات

منتشر شده در 11 آبان 1397

بازدید: 5354

سرهنگ بازنشسته محمد رضا اکبر حلوایی - معاون سابق مشمولان و امور معافیتهای سازمان وظیفه عمومی ناجا

یکی از موضوعاتی که اخیرا  سبب تقابل ستاد کل نیروهای مسلح و مجلس شورای اسلامی شد کسر خدمت فرزندان ایثارگران بود .

سال کذشته نمایندگان مجلس دربررسی برنامه ششم توسعه، بدون هماهنگی با ستاد کل ، قانونی را تصویب کردند که بموجب آن فرزندان ایثارگران به ازای هر یک ماه سابقه جبهه، یک درصد جانبازی یا یک ماه آزادگی  بتوانند از یک ماه کسر خدمت استفاده نمایند.

ستاد کل که احساس می کرد اجرای مصوبه جدید،مجلس را در ورود به سایر موضوعات نیروهای مسلح و خصوصا سربازی ، ترغیب خواهد نمود ابتدا با اجرای مصوبه مخالفت کرد و سپس در ژست تعامل با مجلس ،توافقی را تحمیل نمود که عملا اجرای مصوبه

بصورت فراگیر را ملغی می کرد .

هرچند که ستاد کل با استفاده از مصوبه مذکور و و اعلام فراخوان عمومی ،به جای هزینه برای جمع آوری اطلاعات ، پرداخت  بیش از ۷۰ میلیارد ریال را به متقاضیان تحمیل کرده و وجوه دریافت شده را به حساب دفاتر پلیس +۱۰ و نیروهای مسلح منظور نمود لیکن در

عمل ، بدترین شکل اجرا را نیز برای تنبیه مجلس و تثبیت اقتدار خود بکار گرفت تا ضمن ایجاد نارضایتی در متقاضیان ، مجلس نشینان را وا دارد تا مصوبه خود را برابر نظر ستاد کل اصلاح نمایند و در نهایت با توجیه اعضای کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی ،

مصوبه مجلس اصلاح و مقرر شد در صورت موافقت رهبری ،به ازای هر ماه سابقه ایثارگری یا درصد جانبازی ۱۲ روز کسر خدمت به فرزندان ایثارگران تعلق بگیرد که براین اساس برای فرزندان رزمندگان حداکثر ۳۴۸ روز و برای فرزندان آزادگان و جانبازان

حداکثر ۲۸۸ روز کسر خدمت منظور خواهد شد .

با این مصوبه علاوه بر اینکه ستاد کل موفق به تحمیل خواسته خود به مجلس شد در عین حال راه را برای تصویب آن به صورت قانون مستمر نیز مسدود کرد و اجرای مصوبه در قالب برنامه ششم توسعه و محدودیت زمانی ۵ ساله باقی ماند.

هرچند که این معافیت ها در دهه هفتاد  به عنوان راهکاری برای تعیین تکلیف مشمولان مازاد  که وظیفه عمومی به دلیل محدودیت ظرفیت پذیرش نیروهای مسلح ، با آن مواجه بود به تصویب رهبری رسید ،ولی ستاد کل ساده ترین روش برای رهایی از وضع موجود را

اعطای امتیاز به ایثارگران تشخیص داد و چون آمار قابل اتکایی از تعداد ایثارگران نداشت مبنا را بر اساس 60 ماه سابقه جبهه قرارداد که در طول اجرا طی  دهه های هفتاد تا نود، در مراحل مختلف ، با تصویب رهبری آن را کاهش داده و نهایتا با لحاظ 30 ماه سابقه

جبهه، 25 درصد جانبازی و 24 ماه آزادگی به تصویب مجلس رساند.

این امتیاز از بدو اجرا به دلیل  مخالفت ایثارگران بیشترین تغییرات  را در طول اجرابه همراه داشت تااز این طریق افراد بهره مند از آن افزایش یافته و ازگسترش اختلاف در خانواده رزمندگان ودر نتیجه  توسعه انتقادات رزمندگان کاسته شود .

مقررات مذکوربه دلایل زیرهیچگاه رضایت عامه رزمندگان  و ایثارگران را بدنبال نداشت :

1- محدودیتهای پیش بینی شده ،رزمندگانی را که ایثارگری آنان کمتر از معافیت تمامی پسرانشان بود برای انتخاب فرزندی که بتواند از امتیازات لحاظ شده استفاده کند با مشکل مواجه کرده و شائبه ترجیح فرزندی بر دیگری و بروز اختلاف بین فرزندان را عیان می کرد.

2-  تعیین جبهه در مناطق عملیاتی جنوب و غرب کشور متفاوت بوده و رزمندگان حاضر در مناطق عملیاتی جنوب از امتیاز بیشتری برخورداربودند.

3- رزمندگانی فاقد فرزند پسر از امتیازات مشابه یا متناسب با آن محروم بودند

یکی دیگر از اثرات این امتیازات ، گسترش دامنه بی عدالتی قانون  خدمت وظیفه عمومی بود که در موارد زیر نمود داشت :

۱- امتیازجایگزین  قائل نشدن برای رزمندگان فاقد پسر:

در شرایط عادی با معاف شدن یک فرزند و اشتغال وی ، با حداقل حقوق وزارت کار، در طی 21 ماه حدود 24 میلیون تومان درآمد نصیب خانواده ای می شود که یک فرزندش از خدمت معاف می شود در حالی ایثارگران فاقد فرزند از این درآمد محروم می باشند. تاکنون

نیز همچنان هیچ یک از مراجع ذیربط ( ستاد کل یا مجلس) برای آنان امتیازی لحاظ  نکرده اند .

۲- محدود نبودن تعداد معاف شدگان در خانواده ها (بعضی رزمندگان با این مقررات تا ۴ فرزند پسر خود را از خدمت سربازی معاف کردند).

۳-نا متناسب بودن مدت کسر خدمت برای فرزندان رزمندگانی که سابقه ایثارگری آنان برای معافیت ،کفایت نمی کند مانند :

الف-تفاوت مدت کسر خدمت رزمندگان دارای ۲۹ ماه سابقه جبهه،۲۴ درصد جانبازی یا ۲۳ ماه آزادگی با یکدیگر، که برابر مقررات جدید به ترتیب  از ۳۴۸ ،۲۸۸ و ۲۷۶ روز کسر خدمت بهره مند می شوند در حالی که هر یک، با ۱ امتیاز بیشتر، در شمول معافیت

قرار می گیرند و لذا اگر بنا بر عدالت بود، میزان کسر خدمت فرزند جانباز ۲۴ درصد و آزاده ۲۳ ماه اسارت باید برابر با کسر خدمت لحاظ شده برای رزمنده ۲۹ ماه سابقه جبهه (۳۴۸ روز) می بود.

ب - تفاوت فاحش بین امتیاز معافیت  و کسر خدمت فرزندان ایثارگران ،بدین نحو که فرزند رزمنده دارای ۳۰ ماه سایقه جبهه از خدمت دوره ضرورت  معاف می شود در حالی که رزمنده ای با ۲۹ ماه و ۲۹ روز سابقه جبهه تنها می تواند از ۳۴۸ روز کسر خدمت برای

فرزندش استفاده کند بعبارتی مدت کسر خدمت برای یک روزباقی مانده  حدود ۱۱ ماه می باشد.

پ - مانع بودن غیبت برای استفاده از کسر خدمت ،در حالی که برای استفاده از معافیت ایثارگری غیبت مانع نیست .

متولیان امر معتقدند چون مشمول، قبل از ورود به سن  مشمولیت نیز می توانسته از معافیت استفاده کند با الهام از ماده ۳۰ قانون خدمت وظیفه عمومی ،غیبت وی موجه تلقی می شود اما این استدلال در خصوص کسر خدمت رنگ می بازد و سرباز غایب ،علاوه بر تنبیه

اضافه خدمت از کسر خدمت هم محروم می شود.

یکی از اشتباهات ستاد کل که در سالهای گذشته اتفاق افتاد و دامنه اعمال آن کماکان ادامه دارد لحاظ معافیت و کسر خدمت برای فرزندان ایثارگران بود .

اعطای معافیت به فرزندان شهدا و جانبازان اعصاب و روان و قطع نخاع ،از آن جهت که خانواده شهید  عزیزی را از دست داده که جایگزین آن قابل جبران نیست و یا جانبازانی که نگهداری از آنان زحمت و آسیب فراوانی را به خانواده تحمیل نموده است ،تصمیمی

عاقلانه و صحیح بوده و در واقع حداقل کاری است که در حق خانواده معزز آنان  قابل انجام بود ، لیکن اعطای این امتیاز برای سایر ایثارگران ، درست در نقطه مقابل آن قرار داشته و تصمیمی عجولانه، منفعلانه ، بدون آینده نگری و استدلالهای منطقی بوده است .

چرا باید فرزند 20 ساله  رزمنده ای که بیش از 30 سال پیش در جبهه حضور داشته از خدمت سربازی معاف شده یا از سهمیه ناعادلانه در کنکور یا استخدام بهره مند شود در حالی که آسیبی از حضور پدرش در جبهه متحمل نشده و عملا با سایر افراد جامعه تفاوتی در

زندگی نداشته است .

تقریبا هیچ یک از کشورهایی که سابقه جنگ داشته اند ، امتیازی برای فرزندان سربازان خود قائل نشده  و امتیازات ا را صرفا برای سربازان و عموما در راستای توسعه و بازسازی کشور پس از جنگ لحاظ کرده و مواردی چون بخشودگی یا معافیت در تعرفه های

گمرکی واردات یا صادرات تجهیزات ، وام های کم بهره در امر تولید و موارد مشابه را شامل شده  در حالی که در کشور ما امتیازاتی چون معافیت از خدمت وظیفه عمومی ، سهمیه در آزمونهای سراسری دانشگاهها ، جذب و استخدام در سازمانهای دولتی و… به فرزندان

ایثارگران اعطا می شود که عملا سبب ایجاد شکاف طبقاتی و بدبینی سایر اقشار به خانواده ایثارگران گردیده  و همین امر سبب می شود تا برخی از مردم مطالب غیر واقعی و اغراق شده در بهره مندی خانواده ایثارگران از امتیازات دولتی بیان کنند که موجبات دلخوری

این عزیزان را فراهم آورد .

بهر حال بهترین کارکرد امتیازات اعطایی  به خانواده ایثارگران را باید درتغییر ضرب المثل معروف " گیرم پدر توهست فاضل ، از فضل پدر تو را چه حاصل " دانست که مناسب  است اساتید محترم ادبیات ، نسبت به اصلاح یا جایگزینی ضرب المثل مذکور با توجه به

شرایط فعلی اقدام نمایند .